(Оля Стоянова, 1977, Σόφια) Κάτοχος διδακτορικού τίτλου δημοσιογραφίας. Έχει αποσπάσει βραβεία ποίησης, πεζογραφίας και δραματουργίας. Είναι συγγραφέας ενός ιδιότυπου οδηγού εξερεύνησης της φύσης με τίτλο Οδηγός στα άγρια μέρη (Пътеводител на дивите места, 2012) και της συλλογής θεατρικών έργων Μικρές τελετουργίες αποχαιρετισμού (Малки ритуали за сбогуване, 2015) Έχει δημοσιεύσει τέσσερα βιβλία ποίησης: Φωτογραφίες (Фотографии, 2000), Πεζογραφία (Проза, 2002), Οδικός χάρτης (Пътна карта, 2003), και Οδός «Ευτυχίας» (Улица „Щастие“, 2000)· το τελευταίο, το 2013, έλαβε τα εθνικά βραβείο «Νικολάι Κάντσεβ» και «Ιβάν Νικόλοβ». Έχει συγγράψει επίσης δύο συλλογές διηγημάτων – Τι ονειρεύονται οι λύκοι (Какво сънуват вълците, 2011) και Υψηλή συννεφιά (Висока облачност, 2017) – και το μυθιστόρημα Προσωπικές γεωγραφίες (Лични географии, 2005).